}

Bitte ein Wattmeister

Nog twee dagen en dan start de Wattmeister Challenge. Deze challenge biedt Nederlands wielertalent een nieuwe mogelijkheid om door te stromen naar de hoogste profranken. Met dit project onder de vlag van
Topcompetitie kunnen deelnemers zich eens niet onderscheiden in de koers, maar indoor en op een ergometer. Voor wielerpuristen die reikhalzend uitkijken naar wind en regen op de dijken rondom Zwolle, heeft dit natuurlijk helemaal niets met wielrennen te maken. Ook bij Robic zijn we gek op de koers, waaiers en kasseien, maar we geloven ook dat er in Nederland toptalent rondrijdt dat niet boven komt drijven in het continentale circuit. Daarom hier ons antwoord op de vraag wat we van de Wattmeister-winnaar, die een Katusha-stagecontract aangeboden krijgt, kunnen verwachten.

Eigenlijk zijn er vier factoren die de wielerprestatie bepalen, namelijk: techniek, tactiek, fysiek en mentaal. Het belang van de eerste factor, techniek, wordt al snel duidelijk aan de hand van de ‘bike handling skills’ van Peter Sagan. Als je in Parijs Roubaix een valpartij kan ontwijken door er overheen te springen, zijn de bloemen bij de finish heel wat sneller binnen handbereik. Wielrenners in een peloton, de eindsprint of een afdaling bevinden zich constant in dit soort hachelijke situaties. Daarom is ‘met een fiets kunnen rijden’, zoals de Vlaming
en het noemen, een belangrijk onderdeel van de prestatie op de fiets.

a700150942de644295d21826eb13b3f9-pavel_brutt_foto_wouter_roosenboom.1b895a93Ook tactiek is een onderscheidend element. In het wielrennen wint zelden de sterkste of de beste renner. Hooguit in een klimtijdrit is dit het geval. Vaak is het echter de slimste of de meest uitgekookte wielrenner die de podiumplek verovert. Zo heeft Pavel Brut ooit 100 kilometer lang stoïcijns geweigerd over te nemen in de kopgroep van de Volta Limburg Classic
om vervolgens zijn medevluchters mijlenver achter zich te laten.

De fysieke en mentale componenten vormen strikt genomen een onderdeel, waarbij beide constant met elkaar interacteren. Een bekend wetenschappelijk bewezen fenomeen is bijvoorbeeld het placebo-effect, waarbij de illusie van een medicijn daadwerkelijk fysiologische effecten veroorzaakt. Maar om het niet al te ingewikkeld te maken, focussen wij ons nu op twee van elkaar gescheiden onderdelen. In de ogen van veel, vooral ongeoefende, wielerliefhebbers is de fysieke component de belangrijkste component van de wielerprestatie. Hoewel deze component inderdaad een belangrijke voorwaarde voor succes is, is deze zeker niet doorslaggevend. Er bestaat een ondergrens en als die onvoldoende is, valt er niet genoeg te compenseren met de andere onderdelen. Het is dus vooral een drempel om binnen te komen in het profpeloton, maar niet de voorspeller voor wie er met de rondemiss op de foto mag.

Tot slot is de mentale component van belang. In het wielrennen is de renner die mentaal het sterkste is, vaak degene die wint. Een demarrage is negen van de tien keer eerder een geval van bluf, dan een bewijs van de beste benen.

Met deze opgedane kennis keren we terug naar de Wattmeister Challenge. Bij deze challenge worden geen clafysiologische drempelwaardes gemeten, maar is het simpelweg de vraag wie het het langste volhoudt. Dan is een hoog wattage per kilogram op het omslagpunt/FTP verdomd handig, maar het gaat er vooral om wie daarboven het langst in het rood kan rijden. Hoe lang je boven je omslagpunt kan rijden is in fysiologische termen afhankelijk van de ‘anaerobic work capacity’. Dit zijn het aantal joules dat je boven je critical power (het vermogen dat je theoretisch oneindig lang kan volhouden) kan verbruiken. Dus een renner met een enorm hoog wattage per kilogram lichaamsgewicht, laten we zeggen het type Laurens ten Dam, zal het misschien afleggen tegen een zwaardere, anaeroob getrainde renner, zoals een Moreno Hofland.

Daar komt bij dat in het rood kunnen rijden ook enorm afhankelijk is van de mentale component. De renner die een relatief hoog wattage per kilogram op het omslagpunt heeft in combinatie met een flinke ‘anaerobe work capacity’ én een ruime dosis mentale taaiheid komt dus in aanmerking om zich volgende week tot Wattmeister te laten kronen.

De winnaar van de Wattmeister Challenge zal een stagecontract bij Worldtourformatie Katusha in de wacht slepen. Door middel van deze stage kan de ploeg inschatten welke vaardigheden de Wattmeister nog kan ontwikkelen om een waardevolle prof te worden. Maar van een ding kan de ploeg in ieder geval zeker zijn; de Wattmeister-winnaar kan trappen als de beste.